Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «اکوفارس»
2024-04-30@05:19:41 GMT

ناسا در اقیانوس به دنبال چه می‌گردد؟

تاریخ انتشار: ۱۷ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۴۰۴۲۵

یک سری شکوفه‌های جلبکی عظیم در امتداد ساحل غربی فلوریدا در سال 2020 به حدود 2000 تن جانوران دریایی مرده در اطراف خلیج تامپا مرتبط می‌شود. هزینه‌های انسانی نیز بسیار زیاد بود، از جمله افزایش دو رقمی موارد آسم در شهرستان‌های ساراسوتا و پینلاس و خسارات تخمینی حدود 1 میلیارد دلار در بخش‌های اقتصادی از گردشگری گرفته تا شیلات.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

  ماهواره‌های مدار زمین برای دهه‌ها برای شناسایی شکوفه‌های جلبکی از فضا استفاده می‌شوند و مشاهدات مکرر را در مناطق وسیع‌تری نسبت به نمونه‌برداری مستقیم از آب ممکن می‌سازند. متداول ترین تکنیک مشاهده برای اندازه گیری رنگ اقیانوس به طیف مرئی متکی است. با این حال، این رویکرد عمدتا به شرایط آسمان صاف محدود شده‌است.   مطالعه‌ای که اخیرا توسط دانشمندان آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در جنوب کالیفرنیا انجام شد، نشان داد که چگونه یک ابزار فضایی به نام TROPOMI یا ابزار نظارتی TROPOspheric توانست از میان ابرهای نازک نظاره کند و سرنخ‌های قدرتمندی از جلبک میکروسکوپی مسئول شکوفه‌ها به دست آورد. توانایی افزایش یافته TROPOMI برای "دیدن" و اندازه گیری طول موج‌های ظریف نور به طور بالقوه می‌تواند به آژانس‌های فدرال و جوامع محلی کمک کند تا شیوع‌های مضر را بهتر پیش بینی و مدیریت کنند. دانشمندان قفسه فلوریدا غربی را مورد بررسی قرار دادند، امتدادی از پوسته قاره‌ای. تحقیقات اخیر نشان داده‌است که غرب فلوریدا، مانند بسیاری از جوامع ساحلی، ممکن است به طور فزاینده‌ای در برابر شیوع بیماری آسیب پذیر باشد، زیرا این جلبک‌ها در شرایط گرم و غنی از مواد مغذی شکوفا می‌شوند که توسط رواناب، کود و تغییرات آب و هوایی تغذیه می‌شوند.   سیستم‌های نظارت و پیش بینی شکوفه‌های مضر جلبکی در بسیاری از ایالت‌ها و مناطق ساحلی از جمله خلیج مکزیک و دریاچه‌های بزرگ موجود است. اداره ملی اقیانوسی و جوی (NOAA) با شرکای دانشگاهی، ایالتی، قبیله‌ای و محلی همکاری می‌کند تا پیش‌بینی‌های مضر شکوفه جلبکی - مشابه پیش‌بینی‌های آب‌وهوا - را در فصولی که شکوفه‌ها رخ می‌دهد، ایجاد و صادر کند.   رویدادهای K. brevis به ویژه نگران کننده هستند زیرا جلبک ها یک نوروتوکسین قوی تولید می کنند که در غلظت های بالا می تواند باعث کشتار گسترده ماهی‌ها و مسمومیت موجودات دریایی مانند لاک پشت ها، گاو دریایی و پرندگان شود. این سم همچنین می‌تواند استنشاق شود و باعث بیماری تنفسی در انسان شود و می تواند در صدف انباشته شود و در نتیجه در افرادی که آنها را مصرف می‌کنند باعث بیماری گوارشی شود.   منبع: nasa

منبع: اکوفارس

کلیدواژه: بانک مرکزی شاخص بورس افزایش قیمت طلای جهانی قیمت روز خودرو شکوفه ها پیش بینی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۴۰۴۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف موجوداتی که 540 میلیون‌ سال قبل اقیانوس‌های زمین را نورانی می‌کردند (+عکس)

بسیاری از موجودات آب‌های جهان را نورانی می‌کنند. از میکرواوگانیسم‌هایی گرفته که خطوط ساحلی را در تاریکی شب به رنگ آبی برقدار در می‌آورند تا قلابچه‌ماهی‌های اعماق دریا که از فریب‌دهنده‌های درخشان‌شان برای اغوا کردن طعمه استفاده می‌کنند، طیف وسیعی از مخلوقات دریایی از طریق پدیده‌ای طبیعی با عنوان بیولومینانس یا زیست‌تابی از خودشان نور ساطع می‌کنند.

به گزارش راهنماتو، اکنون نتایج یک مطالعه تازه از اولین نمونه‌های زیست‌تاب‌ها در روی سیاره زمین پرده برداشته و تاریخ حضور آن‌ها به روی زمین را تا زمان آغاز نخستین روزهای حیات حیوانات به عقب کشیده است. بر اساس این مطالعه در حدود 540میلیون سال قبل، حیوانات نرم و شاخه‌داری با عنوان اوکتوکورال‌ها شروع به نورانی کردن اقیانوس‌ها کردند.

نتایج این مطالعه که در نشریه Proceedings of the Royal Society  منتشر شده است، از رابطه اوکتوکورال‌های اقیانوس‌های مدرن ما استفاده کرده تا به سمت عقب حرکت کند و مشخص کند این زیست‌تاب‌های ورقه-مانند چه زمانی پا به قلمرو حیوانات گذاشتند.

در دریاهای امروزی، اوکتوکورال‌ها انواعی از فرم‌ها مانند قلم‌های دریایی، پنکه‌های دریایی و مرجان‌های نرم را دارند. دانیل دلئو، زیست‌شناسی که این مقاله را برای موزه تاریخ طبیعی آمریکا نوشته است، می‌گوید:

 «اوکتوکورال‌ها مرجان‌های نرم‌تنی به شکل درخت هستند. نام‌شان را از قرینگی بدن‌شان که هشت قسمت دارد، گرفته‌اند. اوکتوکورال‌ها اغلب باغ‌های مرجانی و جنگل‌های حیوانی در اقیانوس، به خصوص در اعماق آب، درست می‌کنند که می‌تواند خانه و پرورشگاهی برای طیفی از حیوانات باشد.»

در این مطالعه محققان به این دلیل روی اوکتوکورال‌ها تمرکز کردند که اغلب آن‌ها زیست‌تاب هستند. درست مثل همه ارگانیسم‌های زیست‌تاب، در اوکتوکورال‌ها هم آنیزمی با عنوان لیوسفراس با ترکیب لوسیفرین واکنش نشان می‌دهد و نور تولید می‌کند.

جانورشناسان تاکنون توانسته‌اند تخمین بزنند که توانایی نورتابی حدودا 100بار در میان این حیوانات فرگشت یافته است. اما اینکه این موجودات زنده دقیقه از چه زمانی به قابلیت نورتابی مجهز شدند، مشخص نبود.

تا قبل از مطالعه اخیر، قدیمی‌ترین نمونه شناخته‌شده زیست‌تابی به سخت‌پوستان 267میلیون ساله نسبت داده شده بود. دلئو و همکاران نویسنده‌اش انتظار داشتند که این توانایی بسیار قدیمی‌تر باشد. اوکتوکورال‌ها با گونه‌های نورانی متعددشان، به نظر می‌رسید که گروه خوبی برای گردآوری شواهد باشند.

دلئو می‌گوید:

«اوکتوکورال‌ها به دلیل بدن‌های نرم‌شان مثل مرجان‌های استخوانی و سنگی فسیل نمی‌شوند.»

بعضی وقت‌ها تنها ماده‌ای که در اختیار کارشناسان است، بخش‌های کوچک و سخت سازه‌های مرجانی به نام اسکلریت است. واکنش زیست‌شیمیایی حیاتی را هم نمی‌توان مستقیما در فسیل‌ها مشاهده کرد، بنابراین کارشناسان می‌بایست به خطوط دیگری از شواهد برای رسیدن به خواستگاه زیست‌تاب‌ها تکیه می‌کردند.

دلئو و همکارانش برای پاسخ به این پرسش به درخت خانوادگی اوکتوکورال‌ها پرداختند. آن‌ها برای آنکه فرگشت زیست‌تابی در اوکتوکورال‌ها را دنبال کنند، به شباهت‌های ژنتیکی در میان اوکتوکورال‌ها و خویشاوندان‌شان پرداختند. حدودا 3500 یا تعداد بیش‌تری از اوکتوکورال‌ها به گروهی بزرگ‌تر به نام آنتوزوآ تعلق دارند که مرجان‌ها و شقایق‌های دریایی را در بر می‌گیرد.

جانورشناسان به دنبال گونه‌هایی بودند که توانایی زیست‌تابی داشتند تا بتوانند تعیین کنند که این توانایی چند بار در میان این حیوانات فرگشت یافته است. علاوه بر آن محققان عمقی که اوکتوکورال‌ها در آن زندگی می‌کنند را بررسی کردند تا ببیند آیا نورتابی در عمق و سطح دچار فرگشت شده یا خیر.

با همه این ارزیابی‌ها آن‌ها تخمین زدند که اجداد اوکتوکورال‌ها چه شکلی بودند و از کی در دریاها پدیدار شدند.

محققان پیشنهاد می‌دهند که توانایی زیست‌تابی در اوکتوکورال‌هایی با مکانیزم‌های زیستی مشترک آن‌چنان شایع است که آخرین جد مشترک این گروه احتمالا زیست‌تاب بوده است.

این جد در آغاز دوره کامبرین در حدود 542 میلیون سال قبل، زمانی که جهان در بسیاری از ابعاد در حال شکوفایی بوده و اشکال تازه حیوانات به سرعت در حال تنوع‌یافتن بودند، زندگی می‌کرده است. آن‌ها همچنین تخمین زده‌اند که نخستین زیست‌تاب‌ها احتمالا در آب‌های کم‌عمق به وجود آمده‌اند و بعدها به آب‌های عمیق راه یافته‌اند.

کانال عصر ایران در تلگرام

دیگر خبرها

  • شاهکار دیگر ارتش یمن در دریای سرخ و اقیانوس هند
  • شکوفه‌های بهاری در عجب شیر
  • در جشنواره شکوفه‌های بادام ‌شهر زیبای دژکرد چه گذشت؟
  • برگزاری جشنواره شکوفه‌های بادام در شهر زیبای دژکرد
  • کشف موجوداتی که 540 میلیون‌ سال قبل اقیانوس‌های زمین را نورانی می‌کردند (+عکس)
  • (عکس) عنکبوت‌های درحال حرکت روی سطح مریخ
  • تصاویر عنکبوت‌های درحال حرکت روی سطح مریخ
  • بادبان خورشیدی ناسا در فضا باز شد
  • شکوفه‌های بهار نارنج در مازندران
  • کشف گاز متان در سیاره سرخ